In mijn beginjaren van deze blog was er nog geen social media en ging je een blogpost maken over een andere blogpost om deze te delen.
Nu share of retweet je deze en ga je door met de dagelijkse ratrace, terwijl sommige blogposten toch echt wel meer aandacht verdienen.
Deze tweet en bijhorende blogpost van Jonnie Hallman is zo een verhaal, dat ik meer waarde wil geven dan enkel een retweet.
Deze week ging onderstaande tweet (waarop je ziet hoe zijn deploys via developmentplatform Github mooi laten zien waar hij in burn-out ging) van hem volledig viraal.
GitHub is really good at visualizing burnout. pic.twitter.com/OdncS2UK66
— Jonnie Hallman (@destroytoday) October 6, 2019
Sinds ik eind 2016 mijn bijberoep activiteiten onder de naam van Dailybits omgezet heb naar een fulltime freelance activiteit, gebruik in een online factureringstool Cushion (zie deze 2017 blogpost).
De man achter deze tool door/voor freelancers is de Amerikaanse designer/frontender Jonnie Hallman en hij gaf de afgelopen jaren alles om Cushion groter te maken (zie deze lange blogpost).
For several years, we were able to make it work, but this past year was especially hard. Instead of the one month freelancing, two months on Cushion, I freelanced three days a week to support both of us, then worked on Cushion every other waking moment. I also cut my salary to the lowest I could legally pay myself, in order to keep payroll low. It was really difficult at first, but then we found stability with a longterm client who got us through the year.
Als gebruiker zag je wel de nieuwe features en snelle support, maar dus niet wat er achter de schermen gebeurde en toen ging het licht bij hem uit.
Mooi om te zien, dat hij een reset heeft kunnen doen en nu bij Stripe aan het werk is, terwijl Cushion terug een sideproject is geworden (waar ik als gebruiker volledig mee kan leven).
Ook Vlogger Casey Neistat heeft een dergelijke periode meegemaakt in NYC en lanceerde gisteren zijn eerste vlog uit LA, waarin hij toegeeft hoe zijn verslaving voor werk (zie het panelgesprek met hem dat ik begin 2018 had, toen hij nog geen 12 uur in ons land was) hem ten onder liet gaan.
Een wijze les om geregeld even los te laten en genoeg afstand te durven nemen van werkactiviteiten.
