De afgelopen maanden waren maanden met veel zaken die tegelijkertijd aan het lopen waren, van klanten workshops over avondpresentaties, Dailybits samenwerkingen tot een nieuwe lesopdracht. Daarnaast verjaren we ook met 3 gezinsleden binnen 3 weken van elkaar, hadden we onze huwelijksverjaardag en een tuinfeest voor de schoonfamilie.
Geen ideale cocktail van tijd voor mezelf maken en gelukkig zorgde mijn vrouw dan ook voor een geschikt boek om me toch even tot rust te laten komen: It Doesn’t Have to Be Crazy at Work.
Dit boek is het 3de boek van de oprichters van projectmanagement-SaaS bedrijf Basecamp (na Rework in 2010 en REMOTE – Office Not Required in 2013) en gaat verder op hun visie over het vormen van een ideaal bedrijf voor je werknemers.
Het boek gaat dieper in op hoe werk en privé meer en meer in conflict komen en hoe daarmee om te gaan. Je zag het de voorbije week ook met die vreemde uitspraak van het Europees hof rond werktijdmeting. Laat ons stellen dat ik de afgelopen 15 jaar prikklokken in bediende-omgevingen net meer stress en burnouts heb zien veroorzaken, dan minder.
Review van dit boek
Na het lezen van enkele “zwaardere” boeken was dit nog eens een snel-lezer, waarbij ik ’s avonds nog enkele van de mini-hoofdstukjes kon lezen. Elk hoofdstuk is namelijk niet meer dan enkele pagina’s lang. Ideaal dus om gefaseerd te gaan lezen.
Het lezen van het boek gaf bij mij een groot Duh! gehalte over hoe een bedrijf met werktijd moet omgaan. Het lijkt allemaal zo logisch om te zorgen voor genoeg betaalde vakantiedagen, maar 40 uren werkweken, bureaucratie wegwerken, never ship on Friday,… Maar ook diepere concepten over bijvoorbeeld “office-hours” wanneer je stoorbaar bent door andere collega’s voor hun vragen.
https://twitter.com/michiels/status/1122926572783198208
Maar mijn 10 jaar in IT consultancy heeft me toch meer dan genoeg vanuit de binnenkant laten zien dat vele bedrijven anders blijven werken en omgaan met werknemers.
Het boek in enkele super relevante quotes:
“When someone takes your time, it doesn’t cost them anything, but it costs you everything”
“The best companies aren’t families. They’re supporters of families. Allies of families. They’re there to provide healthy, fulfilling work environments so that when workers shut their laptops at a reasonable hour, they’re the best husbands, wives, parents, siblings, and children they can be.”
“People aren’t working longer and later because there’s more work to do all of a sudden. People are working longer and later because they can’t get work done at work anymore!”
Verwacht dus geen boek dat zeer diep in alle topics gaat, maar wel een boek dat je uitdaagt om na te denken. Wat me trouwens opvalt is dat het boek duidelijk ijvert voor onze Europese manier van werken tov. de Amerikaanse (always on/hustling/never stop working) manier van werken.
Zeker als ik dan de Techmag-podcasts van Magali beluister valt het op hoeveel jonge Belgische startups streven naar de Amerikaanse manier (one family 300% committed hustling all day & night) en dat Amerikaanse startups dan weer juist onze Europese werkcultuur willen benaderen.
Wel een minpuntje aan het boek is de verheerlijking van hun eigen bedrijf als zou het de enige juiste manier van werken zijn. Dat had best een toontje lager gemogen. 😉
Wat kan ik nu zelf beter?
Ik prijs me gelukkig dat ik mijn werkuren niet als echte werkuren zie, omdat ik me nog elke dag amuseer met projecten, lesgeven en mijn blogactiviteiten.
Natuurlijk heb ik ook weer enkele goede voornemens gemaakt voor de komende maanden (als in 2-3 weken zomervakantie nemen, nu reeds mee thuiswerkdagen en werkmomenten inplannen om rustig te kunnen doorwerken, meer lezen…).
Zeker als ik mijn huidige weekagenda’s zie, moet ik terug wat rustpauzes inplannen (die niet door collega’s mogen ingenomen worden) om niet ’s avonds om 23u nog presentaties te moeten afwerken. (Enja ook in de blogpost over het boek “Grip” had ik die belofte aan mezelf gemaakt 🙈).
Deze werkweek ziet er bijvoorbeeld zo uit (en dan heb ik eens bewust geen avondzaken aangenomen daar ik mijn GDPR4juristen cursus wil afwerken).
Wat ik zeker niet zal gaan aanpassen is ons gezinsritueel elke ochtend. Het meerendeel van de schooldagen fietsen we elke ochtend met 4 naar school. Een ideaal rustpuntje om de dag mee te starten en dat wil ik zeker verder blijven bewaken. En ook ’s avonds ben ik terug thuis tegen het avondeten om de kinderen mee vanaf 18.15u naar hun bed te gaan werken (om dan na 20u de laptop open te klappen).
Als manager of startupfounder is dit boek een aanrader om te kijken hoe je met je werknemers je bedrijf verder dient uit te bouwen. Voor werknemers is dit boek een aanrader om even stil te staan of je in een happy of toxic bedrijf aan het werken bent. 😉
